Wiersze z tomiku otrzymane.

Freuding marcowy

Nie wykonałam czynności żałobnych wobec moich pomarłych kotów ani wobec pomarłych lub niepomarłych, ale też odeszłych ludzi. Dlatego, choć z zewnątrz rumienię się, w środku jestem na podobieństwo przejrzałej moreli, pomarszczona, ciemna.
     To wszystko jest takie, że pstrykniesz i znika – wiążą nam ręce, a i tak pstrykamy. Mieć punkt, o który można się oprzeć, środek, do którego można się przybliżać, od którego można się oddalać.

szampon o zapachu: boże ciało

we włosy swoje
wetrzyj mnie

Szeroko, szerzej

Uśmiechają się do mnie z bilbordów kurczaki, uśmiechają się do mnie z szyldów sklepów mięsnych świnki. Niektóre stworzenia to potrafią ten ogrom cierpienia jakoś znosić, nie to, co my, co bynajmniej nie uśmiechamy się na szyldach typu „Welcome to the Death Camp” (no chyba, że z przekąsem).
     To będzie fajny dzień, fajna wiosna, fajne życie. Fajnie jest? Nie, nie jest. Uśmiechnij się jak my nad tym ogromem cierpienia, mrugają do mnie kurczaki, mrugają do mnie świnki.

lodowe marzenie

jak zimno chcesz, by ci
ze mną było?

Zachodzące

A mi nie chce się umrzeć? Też mi się umrzeć chce.
Umrzeć w znaczeniu: nie wypływać więcej
na te zachodzące jeziora.

Nie miała nic oprócz tej miłości, a teraz ma tylko
ponurą rezygnację i to ją tutaj trzyma –
tak mówiliby do siebie ci ludzie,
gdyby do siebie mówili.

courtney

love. ile można
zmieścić w sobie, by się
nie rozszczelnić?

zatrzymanka

odbity chłopiec, przebita
dziewczynka, kolekcja znaczków
z miłosnymi sentencjami: nikt cię nie pokocha,

póki nie pokochasz siebie; spieszmy się,
gdyż odchodzą – spieszmy się,
gdyż odchodzimy.

odbity chłopiec, przebita
dziewczynka, to samo ujęcie, ta sama zabawa: co
trzymam w rączce, czego
nie pokażę?